Ultrasonografia to nieinwazyjne i bezbolesne badanie, które jest obecnie standardowym postępowaniem diagnostycznym. Pierwsze aparaty do USG zaczęły być stosowane w medycynie w latach 70. XX wieku. Na początku były używane przede wszystkim w położnictwie, ale szybko ich zastosowanie rozszerzało się i zaczęło obejmować coraz więcej specjalizacji medycznych. W dzisiejszych czasach ultrasonografia jest powszechnie stosowana w wielu dziedzinach medycyny. To jedno z najbezpieczniejszych zarówno dla pacjenta, jak i personelu badań. Jego wielką zaletą jest szybkość realizacji, niska cena oraz dostępność aparatów USG, które znajdują się na wyposażeniu każdego szpitala czy przychodni specjalistycznej. W dzisiejszym wpisie przedstawimy Państwu, jak działają nowoczesne aparaty ultrasonograficzne.
Badania ultrasonograficzne dają możliwość szybkiego wykonania diagnostyki obrazowej i dokładnego obejrzenia przekroju badanego narządu. Dzięki ich zastosowaniu można wykryć różne choroby już we wczesnej fazie ich rozwoju. Szybka i celna diagnoza jest, jak wiadomo, podstawą skutecznego leczenia. Rozpoznanie schorzenia na wczesnym etapie jego rozwoju umożliwia wdrożenie odpowiedniego postępowania medycznego. W początkowej fazie rozwoju choroby leczenie jest zazwyczaj o wiele łatwiejsze, daje też znacznie szybsze i lepsze rezultaty. Badania USG są doskonałą metodą diagnostyki, która jest wykorzystywana zarówno w profilaktyce, jak i leczeniu wielu chorób.
Ze względu na to, iż badania ultrasonograficzne są całkowicie bezpieczne dla zdrowia pacjenta, nie istnieją praktycznie żadne przeciwskazania do ich wykonywania. Można je wykorzystywać w diagnostyce osób dorosłych, dzieci, noworodków, a nawet płodów i kobiet ciężarnych.
Obraz badania USG powstaje dzięki wykorzystaniu fal ultradźwiękowych. Te fale akustyczne o wysokiej częstotliwości potrafią przenikać komórki naszego organizmu, dzięki czemu możemy dokładnie przyjrzeć się badanym narządom, wykryć guzy, mięśniaki, zmiany nowotworowe, a także ocenić prawidłowość rozwoju płodu. Fale ultradźwiękowe są emitowane przez specjalną sondę (nazywaną także głowicą), która przykładana jest do powierzchni ciała pacjenta. Następnie przenikają w głąb jego ciała, rozchodzą się i są odbijane przez narządy wewnętrzne. Głowica zbiera odbite przez wewnętrzne struktury fale i przetwarza je na obraz, który możemy oglądać na monitorze aparatu USG. Wizualizacje wewnętrznych struktur naszego ciała powstają wtedy, gdy fala pada na granicę dwóch ośrodków różniących się od siebie impedancją akustyczną, czyli stopniem oporu, jaki stawia dana struktura rozchodzącej się w niej fali dźwiękowej. Wartość tej impedancji jest różna dla różnych tkanek miękkich. Fale odbite od takich granic wywołują powstanie echa, które jest następnie przetwarzane i wzmacniane, aby móc stworzyć obraz badanego narządu i jego struktur. Kiedy fala pada na granicę dwóch ośrodków, które nawet nieznacznie różnią się od siebie impedancją akustyczną (czyli np. gęstością albo sprężystością), powstaje częściowe odbicie fali, a na obrazie wyraźnie widać tkankę wyróżniającą się ze swojego otoczenia. W ten sposób można wykryć nawet bardzo małe zmiany (od 0,1 mm). Jeżeli fale padają na granicę tkanek, które bardzo różnią się od siebie impedancją akustyczną (np. tkanki miękkie i kości), zostają prawie całkowicie odbite. Ultradźwięki nie są bowiem przepuszczane przez tkankę kostną oraz powietrze, przez co badania USG nie znajdują zastosowania w diagnostyce układu kostnego i narządów wewnątrzczaszkowych. Dzięki wykorzystaniu metody badań ultrasonograficznych można zatem uzyskać wyczerpujące informacje o wszystkich tkankach miękkich znajdujących się w naszym organizmie.
Wnikanie fal ultradźwiękowych do naszego organizmu jest całkowicie bezbolesne, a ich rozchodzenie się po wewnętrznych strukturach i narządach nie powoduje uszkodzeń komórek.
